Πλησιάζοντας προς το τέλος της Μεγάλης Σαρακοστής, την Ε΄ Κυριακή των Νηστειών η Εκκλησία μας προβάλλει την Οσία Μαρία την Αιγυπτία ως πρότυπο μετανοίας γι’ αυτούς που εξακολουθούν να παραμένουν ακόμη αμετανόητοι αμαρτωλοί.
Η Οσία Μαρία γεννήθηκε στην Αίγυπτο και έζησε κατά τους χρόνους του αυτοκράτορα Ιουστινιανού (527 – 565 μ.Χ.). Από τα δώδεκα χρόνια της έφυγε από το σπίτι της για την Αλεξάνδρεια, που ήταν το μεγαλύτερο λιμάνι της Μεσογείου. Εκεί έζησε 17 χρόνια ασωτίας, προσπαθώντας να κορέσει το ασυγκράτητο και αχόρταγο πάθος της για σαρκικές απολαύσεις, χωρίς μάλιστα να εισπράττει χρήματα από όσους συνευρίσκονταν μαζί της.
Κάποια μέρα, λόγω της έντονης σαρκικής επιθυμίας που είχε, ακολούθησε τους προσκυνητές που πήγαιναν στα Ιεροσόλυμα, για να προσκυνήσουν τον Τίμιο Σταυρό. Αυτό το έκανε βέβαια, όχι γιατί ήθελε να προσκυνήσει τον Τίμιο Σταυρό, αλλά για να έχει κοντά της πολλούς εραστές που θα ήταν πρόθυμοι να ικανοποιήσουν το πάθος της. Κατά την διάρκεια του ταξιδιού της μέσα στο πλοιάριο δεν υπήρχε είδος ασέλγειας που να μην έγινε δάσκαλος σε εκείνους τους ταλαίπωρους ταξιδιώτες. Όταν δε έφτασε στα Ιεροσόλυμα συνέχισε κι’ εκεί να διαφθείρει όχι μόνο τους νέους, αλλά και πολλούς άλλους από τους κατοίκους της πόλεως και τους ξένους επισκέπτες.
Όταν κατά την ημέρα της υψώσεως του Τιμίου Σταυρού θέλησε να μπει στο Ναό της Αναστάσεως, για να προσκυνήσει τον Τίμιο Σταυρό, αισθάνθηκε τέσσερις φορές κάποια αόρατη δύναμη να την εμποδίζει να εισέλθει στο Ναό, ενώ όλοι οι άλλοι έμπαιναν ανεμπόδιστα. Πληγώθηκε τόσο η καρδιά της από το γεγονός αυτό που παρεκάλεσε τη Παναγία να της επιτρέψει να προσκυνήσει, υποσχόμενη ότι στο εξής θα αλλάξει ζωή. Αμέσως τότε αισθάνθηκε να φεύγει το εμπόδιο από μπροστά της, μπήκε μέσα στο Ναό, προσκύνησε το Τίμιο Ξύλο και, τηρώντας την υπόσχεσή της, έφυγε από τα Ιεροσόλυμα και περνώντας τον Ιορδάνη προχώρησε στα βάθη της ερήμου. Εκεί παρέμεινε προσευχόμενη και ζώντας σκληρή ζωή μετανοίας για 47 ολόκληρα χρόνια.
Όταν έφθασε το τέλος της ζωής της, συνάντησε ένα φημισμένο ερημίτη που τον έλεγαν Ζωσιμά, στον οποίο εξομολογήθηκε όλη τη ζωή της και τον παρεκάλεσε να την κοινωνήσει των Αχράντων Μυστηρίων. Το επόμενο έτος κοινώνησε και πάλι από τα χέρια του αγίου ερημίτη τη Μεγάλη Πέμπτη. Το μεθεπόμενο έτος πήγε και πάλι ο άγιος Ζωσιμάς να την ξανακοινωνήσει, αλλά την βρήκε νεκρή και με ένα σημείωμα επάνω της που έγραφε: «Αββά Ζωσιμά, θάψε εδώ το σώμα της αθλίας Μαρίας. Πέθανα την ίδια μέρα που με κοινώνησες των Αχράντων Μυστηρίων. Να εύχεσαι για μένα».
Η Οσία Μαρία είναι ζωντανό παράδειμα μετανοίας. Παρά το ότι βυθίσθηκε μέχρι το κεφάλι στο βούρκο της αμαρτίας, αφού μετανόησε πραγματικά, έφθασε με τη Χάρη του ελέους του Θεού στην καθαρότητα των Αγγέλων. Γι’ αυτό και η Εκκλησία μας τιμά τη μνήμη της και την Ε΄ Κυριακή των Νηστειών, άν και η μνήμη της εορτάζεται την 1η Απριλίου.
